Presentation

جمشید چالنگی از کودکی دلبسته شعر کهن بود واین دلبستگی را از برادر بزرگش منوچهر دارد.

" آنچه را که در نمی یافتم برایم شرح می داد، با حوصله"

پیش از آنکه بیژن خرسند راه او را  در روزنامه "مردم" (ارگان حزب مردم) بگشاید قصه هایش در هفته نامه “زمان" که پرویز لوشانی سر دبیری اش را داست چاپ شده بود و در "فردوسی" نیز که برای مدتی کوتاه سردبیری اش را خرسند عهده دار بود.
در دهه ۵۰، همزمان با کار با نادر نادر پور در برنامه 'ادب امروز' برآن شد که خواندن شعر کهن را نه پراکنده چون پیشتر که بطور منظم وپیگیر آغاز کند. حاصل، هر هفته در صفحه هنر پنجشنبه های "رستاخیز" که ویژه ادبیات بود منتشر شد" با عنوان "تنها صداست که می ماند" وام گرفته از فروغ فرخ زاد وعنوان ریزتر "باز خوانی اشعار متقدمان"" هر دو به انتخاب دبیر صفحه، بیژن خرسند.
این مجموعه توسط انتشارات عطایی به شکل کتاب منتشر شد. کتاب دو چاپ پیاپی داشت. اما جمشید پس از چاپ نخست خواندن سه شاعر دیگر، هلالی جغتایی، شیخ عطار نیشابوری و کلیم کاشانی را در روزنامه منتشر کرده بود که امکان گنجاندن آنها درچاپ دوم هم فراهم نشد.
پس از سالها در پنجاهمین سالگرد آغاز کار حرفه ایش، بر آن شد تا "تنها صداست که می ماند" را تجدید چاپ کند. این بار بیژن دیگری که بیژن خلیلی، مدیر شرکت کتاب، باشد، چاپ مجموعه کامل را ممکن ساخت.

برای من در آن سالها و هنوز هم، باز خوانی شعر متقدمان سفری بوده و هست به لامکان هستی، به جغرافیای بی نام و نشانی که "جان جهان" پرتوی از آن است.
"این کتاب گزارشی است از این سفر"

جشنواره تیرگان دوستداران فرهنگ و ادب را به جلسه معرفی کتاب "تنها صداست که می ماند"، باز خوانی شعر کهن، توسط نویسنده دعوت می‌کند.

Friday July 26, 2019